Reizen naar Peru, Paracas

Al jaren stond een bezoek aan Peru hoog op mijn verlanglijst. In september 2019 kon ik eindelijk richting dat prachtige land. Dit keer met een groepsreis. Ik vind het lekker om met niemand rekening te hoeven houden. Alleen is in een groepsreis natuurlijk relatief. Want op Schiphol heb je meestal je medereizigers al gespot. En als je, zoals ik, boek op indeling, dan is de kans groot dat je met iemand de kamer deelt. Gelukkig heb ik altijd wel mazzel met mijn “roomies”. En in deze reis trof ik het helemaal. In principe was er een roulatie systeem, zodat je ook af en toe een kamer alleen kan hebben, maar wij hadden een leuke klik en besloten de rest van de reis maar gezellig samen te reizen. De andere alleenreizende dame had nu een kamer alleen.

De voordelen van een groepsreis

Ik had deze reis geboekt bij Sawadee. Ik was tevreden na eerdere reizen met deze organisatie en de manier waarop ze de reizen invulling geven spreekt mij erg aan. Een kleine groep vind ik toch prettiger dan een bus vol. De reizen zijn sportief en je komt op de meeste hoogtepunten die je in een land wil zien, maar je krijgt ook de kans om je eigen plan te trekken. Je bent niet verplicht om met de hele groep te eten, maar reis je alleen, is er altijd wel iemand waar je mee af kunt spreken en meestal geeft de reisbegeleiding ook aan hoe laat je je dan in de lobby moet melden.

Prachtig Peru

Peru dus! Natuurlijk bekend van Macchu Pichu, maar het land heeft zoveel meer te bieden, dat ik elke avond op de rand van mijn bed zat na te genieten van weer een dag met mooie momenten. Ken je dat, dat je denkt: deze dag was zo leuk, daar kan morgen vast niet tegenop. En dat de volgende dag toch weer de vorige overtrof. Elke dag ontmoetten we zulke vriendelijke en leuke mensen. En zagen hele mooie landschappen waar je stil van werd…. of was dat de ijle lucht??? Wat me ook opviel is dat de lokale gidsen met zoveel liefde en trots over hun land praten. Niet altijd zijn deze verhalen boeiend en zie je mensen weg dralen uit de groep omdat het een oninteressant verhaal is dat wordt opgedreund. Maar deze gidsen vertelden met zoveel passie dat je wel bleef luisteren.

Pisco en Paracas

Na de vlucht van Amsterdam naar Lima, en na de ontmoeting met de groep en de reisbegeleidster gaan we in onze eigen bus richting Pisco. Pisco is een stad op 250 kilometer ten zuidwesten van Lima en ligt op een hoogte van ongeveer 9 meter boven zeeniveau. Op onze route beginnen we laag, maar we gaan snel stijgen dus belangrijk om rustig aan te doen en goed water te blijven drinken. Net ten zuiden van Pisco ligt het Parque National de Paracas.

Wandelen door de woestijn

We maken daar een mooie wandeling en kunnen genieten van het woestijnachtige gebied. Het leuke is ook , dat je tijdens zo’n wandeling je medereizigers beter leert kennen, soms loop je naast die, dan maak je samen foto’s met een ander, soms loop je in de voorste gelederen met de stevige doorstappers, dan blijf je achter met iemand die niet zo snel loopt en meer wil genieten van de plek.

Met de boot door Paracas NP

De volgende ochtend gaan we met de boot. We maken een mooie tocht en zien heel veel vogels in allerlei soorten en maten, maar ook Zuid Amerikaanse zeeleeuwen, zeerobben, en Humboldt pinguïns. Als ik de foto’s nu weer zie herinner ik mij vooral de vreselijke smerige lucht die er in het gebied hing. Aangezien er zoveel vogels verblijven ruikt het vooral naar vogelschijt. Grappig dat dat zoveel indruk heeft gemaakt. Gelukkig genieten we ook van alle beestjes, ondanks het niet zo mooie weer.

De Candelabra

Het gebied is ook bekend om de Candelabra. Dit is een 181 meter hoge geoglief van een kandelaar op een van de hellingen van het schiereiland. Het is nog onduidelijk wat het precies voorstelt en waarvoor het heeft gediend. Misschien wel als baken voor de zeelieden, want het is al op 19 kilometer afstand op zee te zien. Het is op dezelfde manier gemaakt als de Nazca lijnen die we morgen gaan bekijken.

Huacachina

Lunchen doen we in Huacachina, dit is een oase in de woestijn. Het is een kleine nederzetting waar heel veel te doen is. Behalve talrijke restaurantjes bezoeken, kun je er ook verschillende activiteiten doen, zoals zand boarden, buggy rijden, waterfietsen en zwemmen. Wij kijken er echter alleen rond en kunnen helaas de 90 meter hoge duinen niet beklimmen vanwege tijdsgebrek. Reden om nog eens terug te gaan want het ziet er wel heel indrukwekkend uit.

Sharing is caring!