Ik was een paar dagen met Willy kamperen bij de Knotwilg in Werkendam. Ze was op fietsvakantie in Nederland en vertelde mij dat ze ook bij de Biesbosch ging kamperen. Aangezien dat hoog op mijn verlanglijstje stond ben ik een paar dagen aangehaakt. Ik wilde heel graag naar de molens van Werelderfgoed Kinderdijk. Vanwege corona waren er weinig buitenlandse toeristen en ik had al op verschillende blogs gelezen dat het juist in deze tijd mooi was om er naar toe te gaan. En dan is het slim om dat te doen, als je in de buurt een slaapplek hebt.
Molens van Kinderdijk
We waren lekker vroeg op, en na een klein ontbijt stapten we in de auto richting Kinderdijk. Ik voelde me net een kind op weg naar de speeltuin. Want zodra je in de buurt komt zie je de molens van Kinderdijk al tussen de huizen en ik vind dat toch altijd een mooi gezicht. Mijn opa is geboren bij een molen, dus ik denk dat het gewoon genetisch bepaald is. Ik heb wat met molens….
Ondanks corona was het op de weg er naar toe, toch wel erg druk. We kwamen er achter dat je van te voren een parkeer- en entreeticket moet hebben, dus lang leve internet en de smartphone, want terwijl ik reed kon Willy dat mooi even regelen. Vlakbij de ingang was een kleine parkeerplek en daar mochten we gaan staan. We hadden natuurlijk een tijdslot gekregen, maar we mochten tot die tijd wel een bakje koffie gaan drinken bij het restaurant.
Een beetje geschiedenis van Kinderdijk
We zijn eerst naar een video presentatie geweest. Deze vertelde op een leuke manier het verhaal over het ontstaan van de waterschappen en de bouw van het stelsel van sloten en weteringen. Deze voerden al het water van de Alblasserwaard naar het laagste punt in het gebied: Kinderdijk. Daar werden sluizen gebouwd om het water in de Lek te laten stromen. In 1421 sloeg het noodlot toe in de vorm van de Sint Elisabethsvloed. Die verwoestte de dijken en duizenden mensen verdronken.
Werelderfgoed Kinderdijk
Er bestaat een legende over het ontstaan van de naam. Toen de overlevenden na de vloed weer naar buiten durfden te komen, hoorden ze baby gehuil en ze zagen een wiegje drijven. Een springende kat hield het wiegje in balans en het kindje werd gered, en de naam Kinderdijk was geboren. Na deze ramp en de bodemdaling in het gebied, bleek het water een enorm probleem en dat moest op een of andere manier opgelost worden. En je raadt het al, de molens werden de oplossing. Langzaam kwam er een steeds beter werkend systeem van 20 molens die het gebied met behulp van de wind droog maalden. Op dit moment staan er nog 19 molens.
Unesco Werelderfgoed
Nederlanders en watermanagement zijn over de hele wereld een bekend fenomeen. En om het ingenieuze systeem voor iedereen zichtbaar te houden en te bewaren voor toekomstige generaties, staat Kinderdijk sinds 1997 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Nadat we dit verhaal hadden gehoord en gezien zijn we langs het water gewandeld. Zo kom je langs de meeste molens.
Ik vond het ook erg leuk dat je bij verschillende molens binnen kan kijken. Zoals bijvoorbeeld in museummolen Nederwaard. En wat waren we blij dat we niet werden overspoeld door grote groepen buitenlandse toeristen. Want we hoefden nu niet in polonaise door de molens te lopen. Ik moet er niet aan denken dat je op die smalle trapjes ingehaald wordt door japanners die Nederland in één dag doen.
Bij een van de molens liepen we de “keuken” binnen en daar zaten twee molenaars. We raakten met ze aan de praat. Ze vertelden ons van alles over de molens van Kinderdijk, maar waren ook nieuwsgierig waar wij vandaan kwamen. Bij het noemen van de plaatsnaam, kregen we meteen te horen welke molens er staan. Best knap. Toen ik vertelde over mijn opa wisten ze waar hij was geboren, toen ik de naam van de molen, de Hollandia, zei.
Alblasserdam
Je kunt aardig wat stappen zetten rond de molens van Kinderdijk. Wij hebben geen route gevolgd, maar zijn lekker ons neus achterna gelopen. We wilden ook niet te ver verdwalen, aangezien de wolken best wel dreigend waren. Helaas is dat mislukt. Al lopende waren we in Alblasserdam terecht gekomen waar we wat hebben gegeten. Op de terugweg kregen we toch een paar druppels op ons hoofd, maar gelukkig zette dat niet door. Het maakte de foto’s wel typerend Nederlands.
Ik vond het super leuk dat ik nu eindelijk in Kinderdijk ben geweest. De enthousiaste molenaars en de goed in elkaar gezette video presentatie, maken dat je ook weet waarom dit zo’n belangrijk plekje voor Nederland is. En ondanks dat ik snap dat we het toerisme zo hard nodig hebben, en we allemaal hopen dat corona ons snel weer verlaat, vond ik het wel fijn dat het niet zo heel erg druk was en je lekker op je gemakkie rond kon lopen. Nu hebben we er toch een hele dag gelopen, en anders was ik waarschijnlijk al eerder de drukte ontvlucht.
Even praktisch
Op dit moment, maart 2021, is Kinderdijk gesloten. Dus wil je die kant op gaan, check dan zeker even de website. Wij hadden het geluk dat de restaurantjes open waren, want zo konden we er toch een heel “dagje uit” van maken. Hopelijk gaat dit binnen afzienbare tijd weer veranderen en ben je nog nooit hier geweest, ga echt snel een keer kijken en waan je even in een andere tijd.
Lees hier mijn andere wandelblogs.
8 comments
Heel mooi! Ik ben dus nog nooit bij Kinderdijk geweest. Kan eigenlijk niet ?
Nou ik wil best een keer met je mee en je rondleiden hoor!
Gezellig!
Leuk verhaal.
Dankjewel!
Leuk verhaal en mooie foto’s??
Dankjewel! Ik hoop dat je mij gaat volgen hier 😉
Oud Hollandse cultuur, erg mooi de Molens op de Kinderdijk