Nu de wereld weer langzaam open gaat, merk ik dat het bij mij ook steeds meer begint te kriebelen. De eerste reis staat al bijna voor de deur. Ook al heb ik de afgelopen twee jaren veel mooie dingen gezien en gedaan in Nederland, ik kijk ook langzaam weer wat verder over de grens. Maar ik kijk ook nog terug naar 2019 toen ik in Peru was en de Macchu Picchu mocht bezoeken. En daar wil ik deze blog aan wijden.
De reden voor mij, en ik denk voor de meeste mensen , om naar Peru te gaan, is wel een bezoek aan deze magische plaats. Ik wilde Peru graag zien en ervaren, dus toen ik in 2019 bezig was om mijn vakantie in te vullen was de keuze snel gemaakt.
Geschiedenis van Macchu Picchu
Waarschijnlijk begint de geschiedenis van Macchu Picchu rond 1420 in de tijd van de Inca heerser Viracocha. Tot de Spaanse verovering in 1532 woonden er mensen in deze stad. De stad is vrij lastig te bereiken dus de wetenschappers gissen nog naar de functie die het heeft gehad. Misschien was het een buitenverblijf voor de koningen en hun gasten. Er konden zo’n 750 personen verblijven, gezien het aantal gevonden ruimtes.
Daarnaast wordt er ook gedacht dat het een fort was om het Incarijk te verdedigen, maar dat is niet aannemelijk vanwege de ligging van de stad, en de geringe aanwezigheid van huizen voor het voetvolk. In de derde theorie is Macchu Picchu een verzamelplaats van cocabladeren. Maar aangezien het na de Spaanse verovering verlaten werd, is dat niet logisch omdat de cocaplantages nog steeds floreerden tijdens de Spaanse overheersing.
De herontdeking van Macchu Picchu
In 1866 heeft een Duitse goudzoeker de stad gevonden en met toestemming van de Peruaanse regering geplunderd en de historische schatten aan Europese musea verkocht. Tijdens een studiereis in 1911 werden de Incapaden en de Incastad weer herontdekt door een Amerikaanse historicus en kreeg de stad bekendheid na een artikel daarover in National Geographic.
Unesco Werelderfgoed
In 1983 is Macchu Picchu opgenomen op de Werelderfgoedlijst van Unesco als cultureel en natuurerfgoed. Daarnaast behoort het tot een van de zeven moderne wereldwonderen. Vroeger was het alleen bereikbaar via een moeilijk begaanbaar pad, maar tegenwoordig rijden er treinen en bussen om je al een stuk op weg te helpen. Voordeel dat het nu voor iedereen toegankelijk is, en nadeel dat er per jaar gemiddeld 400.000 mensen doorheen lopen, met alle gevolgen van dien. Sinds 1990 zijn er bij Aquas Calientes winkels en hotels en worden er zelfs gebouwen neergezet langs het oude Incapad.
Hoe kom je in Macchu Picchu?
Wij reisden vanuit Cusco met de bus naar Ollantaytambo. Vandaaruit kun je de Incatrail lopen, die rechtstreeks naar Macchu Picchu leidt, maar daar heb je wel een goede conditie voor nodig. Ik had het graag willen lopen, maar heb toch gekozen om met de trein te gaan. Vanuit de trein met ramen in het plafond, kun je al genietend van het mooie landschap en zonder veel moeite in Aguas Calientes komen. Dit dorp ligt aan de rivier, maar toch op zo’n 2042 meter hoogte. Het ligt aan de voet van de Macchu Picchu en is startpunt van de bus naar de ingang. Vanaf Aguas Calientes is een 350 meter steile klim door het tropische regenwoud.
Aguas Calientes
Wij hebben een nachtje geslapen in Aguas Calientes. In dit dorpje is er een overdosis aan toerisme. Voldoende restaurantjes en hotels om alle bezoekers te herbergen. Je kunt er een museum en een kerk bezoeken en ook eventuele souvenirs shoppen. Doordat wij er hadden geslapen waren we lekker vroeg met de bus bij de ingang van de Macchu Picchu en vóór de grote stroom toeristen binnen, die met de eerste trein aankwamen.
Rondwandelen bij Macchu Picchu
Nadat we minimaal 883 foto’s hadden gemaakt bij het eerste uitzicht op Macchu Picchu, mochten we ons melden bij de gids die met ons een mooie wandeling ging maken. Dat was leuk, omdat je dan weet waar je naar kijkt. Hij geeft je zoveel informatie over de historische en architectonische aspecten, waar je anders waarschijnlijk aan voorbij zou lopen. Reis je alleen dan kun je al een gids in de stad regelen, of eventueel bij de ingang.
Helaas komen er ook aan de dingen, waar je al zo lang naar uit kijkt, een einde. En moesten we ons weer melden bij de bus terug naar Aguas Calientes. Spullen pakken en weer op de trein en bus richting Cusco. Gelukkig hebben we genoeg foto’s gemaakt om met volle teugen te kunnen nagenieten. En neem van mij aan: je wilt echt één keer in je leven naar deze prachtige stad en dit fantastische land!
Handige tips op een rijtje
- Macchu Picchu is elke dag open van 6.00-17.30
- Beste reistijd is in mei, september en oktober vanwege de minste regen. Juni, juli en augustus zijn de droogste maar ook de heetste en drukste maanden en van november t/m maart is er veel regen. Februari is het gesloten vanwege onderhoud
- vergeet je ticket en paspoort niet, zonder kom je er echt niet in en je wil na afloop een echt stempel in je paspoort
- er zijn geen toiletten binnen de stad, en je mag er niet eten en drinken. Eenmaal binnen mag je er uit, maar niet opnieuw naar binnen. Hou daar dus goed rekening mee.
- handige attributen: anti-muggenspray, zonnebrandcrème en een regenjas, want ook een paraplu komt er niet in
2 comments
Wow Mooi Lotte.
Dat staat ook nog op mijn bucketlist.
Maaaaaa eerst Australia. Anthony/Joyce.
Je weet het he.
Liefs Gerdi
Australië nog beetje lastig, maar daar wil ik ook weer graag een keer heen