Reizen naar Peru, Chauchilla

Wat ik altijd het leukste vind van verre reizen maken, is het ontdekken van andere culturen. We zijn altijd geneigd om de wereld langs onze eigen meetlat te leggen. Dat hoe wij de dingen doen, “normaal” is, en dat wij het beste weten hoe iets moet zijn. Het maken van verre reizen naar andere landen, zet mij altijd weer even met beide benen op de grond. En ik vind het mooi dat ik toch ook weer anders en ook kritisch naar mijn eigen leven kijk.

Mijn eerste verre reis was naar Australië en ook al is dat een westers land, ik merkte dat de mensen daar nog een soort rust hebben, die wij allang niet meer hebben. Waar wij ons hier druk kunnen maken om bijvoorbeeld de rij bij de kassa, omdat iemand misschien niet zo snel is, gaat men daar een gezellig gesprekje met elkaar aan, want ja, je staat toch even te wachten. Hoe lekker is dat. Toen ik na die reis weer terug kwam en aan het werk moest heb ik geprobeerd dat gevoel ook hier vast te houden, maar al snel zit je weer in de waan van de dag en ga je weer net zo hard mee in de gehaaste wereld waarin wij hier leven.

Chauchilla

Maar terug naar Peru. Na onze ervaring boven de Nasca Lijnen hadden we een uitstapje naar de begraafplaats van Chauchilla. Nu zal je denken, wie gaat er nou als uitstapje naar een begraafplaats. Maar ik denk dat ik sowieso niet de enige ben, die in andere plaatsen en landen een kerk binnen loopt, of even over de begraafplaats slentert. Ik vind het altijd even een momentje om stil te staan bij je eigen leven, maar ook om te denken aan de mensen die er niet meer zijn. Even een kaarsje branden in die kerk ver weg van huis, brengt je ook weer dichtbij.

Vanuit Nazca is het 28 kilometer naar Chauchilla. Na een mooie rit over de Panamerican Sur, slaan we af op een weg die van de kust af het binnenland in gaat. De Carretera a Chauchilla. Van een weg kun je eigenlijk niet meer echt spreken. We worden lekker door elkaar geschud en zijn blij als we er zijn. Maar wow, wat een indrukwekkende omgeving. Zo ruim en die kleuren, echt prachtig!

Geschiedenis

Op deze begraafplaats hebben over een periode van ongeveer 700 jaar, veel belangrijke begrafenissen plaats gevonden. Het is een belangrijke archeologische bron over de Nazca cultuur. Helaas zijn er heel veel plunderingen geweest. Alle waardevolle spullen zijn uit de graven gehaald en de beenderen en wat aardewerk zijn over het hele gebied verspreid achtergelaten. In 1920 werd de begraafplaats ontdekt en sinds 1997 is de plek beschermd door de Peruaanse wet en worden er twee uur durende tours gegeven.

Het is natuurlijk heel bijzonder dat de graven open zijn en je dus de mummies open en bloot kunt bewonderen. Dit komt door de constante temperatuur, de lage luchtvochtigheid en het feit dat het amper regent in dit gebied. Bovendien heeft de manier van mummificeren er ook aan bijgedragen. De lichamen werden bekleed met geborduurd katoen en daarna ingesmeerd met hars. Dit hield de insecten buiten en heeft de bacteriën vertraagd die zich normaal met het lichaam voeden. De graven werden gemaakt van een soort modderstenen en dat is nog goed te zien.

Wat vooral opvalt bij de mummies is het lange haar. Het ziet er uit als dreadlocks. In die cultuur werd dat mooi gevonden. Alle mummies hebben een zittende houding. Dat is bijzonder omdat de meeste mensen liggend worden begraven. Maar in deze cultuur geloofde men dat ze opnieuw geboren zouden worden, vandaar de foetus houding. En alle gezichten gericht naar het oosten, omdat daar de zon opkomt, wat staat voor het nieuwe leven.

De potten waren oorspronkelijk gevuld met eten, aangezien het wel handig is, dat als je in je nieuwe leven aankomt, je meteen wat te eten hebt. En daarnaast kregen ze nog andere handige dingen mee die ze in een volgend leven meteen konden gebruiken.

Archeologisch onderzoek

De begraafplaats is 400 meter breed en 2 kilometer lang. Er zijn 12 tombes te zien, maar er zijn er nog honderden onontdekt. Helaas ontbreekt het geld om meer onderzoek te doen. De bewoners van het dorp beheren de plek. Het geld wat wij betalen voor een kaartje gaat naar deze mensen, en daardoor blijft het in stand als een museum. Ik was blij met onze gids aangezien hij het boeiend uitlegde. Als je zonder gids loopt heb je geen idee waar je naar kijkt en dan is het niet interessant, maar eerder bizar. Mocht je in de buurt zijn, ga er zeker een kijkje nemen.

Check alle posts over Peru hier.

Sharing is caring!