Afgelopen week had ik de mogelijkheid voor een nachtje in een marterhut. En dat deel ik hier natuurlijk graag met jullie. Heb je wel eens marters of een das gezien? En zo dichtbij dat je ze bijna zou kunnen aanraken? Eerlijk gezegd had ik deze beestjes überhaupt nog nooit in “real life” ontmoet. En nu kwam de mogelijkheid op mijn pad, om ze vanuit een marterhut, van heel dichtbij te fotograferen.
Nature Talks
Het avontuur begon toen Simone mij voorstelde om samen een drie daagse foto workshop te gaan volgen in Drenthe. Ze had een leuke workshop gezien van Nature Talks in Wapse, waarin we veel zouden kunnen leren over macrofotografie, nachtfotografie en landschapsfotografie. Ik pretendeer niet dat ik een goede fotograaf ben. Verre van dat zelfs, want soms kan ik het behoorlijk ingewikkeld vinden welke sluitertijd, diafragma of isowaarde ik moet gebruiken. En dan ga ik gauw voor de veilige en makkelijke instellingen van mijn camera. Maar ik vind het wel leuk om mij er meer in te verdiepen en tips te krijgen van andere fotograven met prachtige foto’s.
Fotografie workshops
De eerste workshop waar we ons voor hadden ingeschreven was de macrofotografie workshop libellen en juffers. Heel leuk om nu eens op een andere manier in de heide te liggen en te proberen macro foto’s te maken. Want die gevleugelde vrienden blijven natuurlijk niet zitten als je ze net lekker in beeld hebt. Maar met een beetje hulp en door vooral veel foto’s te maken zijn er toch een paar mooie foto’s uitgekomen.
Toen het donker was gingen we met een klein clubje naar een hunnebed in de buurt voor de workshop lightpainting. Geen idee wat ik mij daarbij moest voorstellen. Maar we leerden onze camera instellen en op het moment dat we onze sluiter open zetten werd er met een lampje op het hunnebed geschenen, die daardoor mooi oplichtte. Wat heel jammer was, dat er een groene lamp in de buurt stond die een onnatuurlijk effect op de foto’s gaf. Leerzaam was het wel.
Toch naar de marterhut
Na een ochtend op jacht naar Schotse Hooglanders, Spaanse koeien, een vos en misschien wel een wolf ( de laatste twee niet gezien ) besloot Simone om toch naar de marterhut te gaan. Ik twijfelde. Het is best een groot bedrag en als je dan toch niet zo goed bent met instellingen en zo…. Maar na een middagje workshop fotobewerking begon ik toch langzaam te denken dat het wel een unieke gelegenheid zou zijn, en dus gaf ik me toch nog op en had de mazzel dat ik mee kon.
Marterhut en vogelhut in Vledder
De marterhut bevindt zich aan de rand van Vledder in Drenthe, midden in een loofbos. De hut is voor de helft in de grond gegraven. Dit geeft een mooi standpunt voor het fotograferen. Er is plaats voor vier fotografen, die elk een eigen slider ter beschikking hebben, waar de camera op geplaatst kan worden. Dat helpt je echt om snel te kunnen veranderen van positie. Door een vier meter breed raam van spiegelglas lijkt het of de vogels en marters je aan kijken, maar ze kunnen je niet zien.
Als je je camera hebt geïnstalleerd komt de eigenaar van de hut om voer neer te leggen. Ze krijgen vlees, eieren, noten en fruit en een speciale zelfgemaakte pindakaas. Het voer wordt verstopt en de pindakaas op de boomstammen gesmeerd. Dit gebeurt elke dag, of er wel of geen gebruik wordt gemaakt van de hut. Zo houden ze de routine voor de marters en vogels er in. Daarnaast moesten de dieren ook wennen aan de verlichting, omdat het nachtdieren zijn. Maar met een hoop geduld is dat gelukt. En is dit nu een unieke plek om ze te fotograferen
Wachten wat er gaat gebeuren
En dan is het wachten op wat er gaat komen. En het moment dat je de eerste bunzing het bos uit ziet komen is zo gaaf! Vooral grappig om dan de mitrailleur geluiden van de vier camera’s te horen, want we hadden ze natuurlijk op burst gezet. Wat aan het einde van de sessie resulteerde in ruim 3000 foto’s om uit te zoeken. Natuurlijk heel veel bewogen momentjes, maar gelukkig ook een paar hele mooie foto’s. We hadden echt het geluk dat alle dieren die in de omgeving leven, even langs kwamen voor een bezoekje en een hapje eten.
De das als hoogtepunt
Na de bunzing, de steenmarter, een egel en de boommarter werden we verrast door een bezoekje van de das. Wat was dat geweldig mooi zeg. Ik had geen idee doe groot dit beest is, en snap nu een stuk beter waarom Pro-rail het spoor stil moet leggen om een dassenburcht te verwijderen. Als ik de das zo voor mij zie, is het wel duidelijk dat er enorme grote gangen nodig zijn voor het dier, om zich door te verplaatsen. Maar met zijn mooie zwart witte vacht heeft hij ook iets heel knuffelbaars.
Overnachting in de marterhut
Rond een uur of een werd het wat rustiger met de bezoekers in de tuin en was het meeste voer wel opgepeuzeld. Simone en ik zouden de volgende ochtend ook weer bij de eerste groep zijn voor de vogels en we hoorden dat we konden blijven slapen. In de marterhut staat een stapelbed en behalve dat we wel houden van bijzondere overnachtingen, scheelde het ons ook bijna een uur heen en weer reizen. Dus we zwaaiden de anderen uit en probeerden een tukje te doen. Ik kan je vertellen, dat is een uitdaging want je wil toch blijven kijken of je niets mist.
Van marterhut naar vogelhut
Om half zes waren we alweer klaar wakker en zaten we alweer achter de camera. Midden in de nacht had ik in ene het gevoel dat ik even mijn ogen open moest doen en ja hoor, daar scharrelde de das alweer rond. Zo leuk! Om half acht kwamen de andere twee fotografen en werd er weer voer gestrooid. We hebben tot tien uur foto’s kunnen maken van verschillende vogels en muisjes. Wat een bijzondere ervaring. En mocht je gek zijn op fotograferen en graag marterachtigen of vogels op de foto willen zetten, dan is dit een hele leuke mogelijkheid. Voor meer informatie en beschikbaarheid kun je kijken op de website van Wildernistrek. De marterhut/vogelhut is ook mogelijk via Nature Talks, als je de driedaagse in Drenthe boekt.
2 comments
Super leuk Charlotte! Dat heb je toch weer mooi gedaan zeg ik!
Ja het valt inderdaad reuze mee 😊