Het leukste van het maken van een reisblog, is dat je tips en uitnodigingen krijgt om te doen. Via mijn buurvrouw hoorde ik dat haar schoonzus rondwandelingen doet in IJsselstein. Ze vroeg of ik het leuk vond om een keer mee te lopen, en ja, dan is er maar een antwoord mogelijk: GRAAG!! In plaats van met een grote groep, maakten we met z’n drietjes een superleuke wandeling door deze historische plaats.
IJsselstein
IJsselstein is een stad in de provincie Utrecht en heeft ruim 33.000 inwoners. De stad dankt zijn naam aan de Hollandse IJssel, de rivier die door IJsselstein loopt, en ontstond rondom kasteel IJsselstein. Dit kasteel kwam in 1279 in bezit van Gijsbrecht van Amstel. IJsselstein kreeg waarschijnlijk in 1310 stadsrechten en toen werd ook de Sint Nicolaaskerk ingewijd. Gedurende de eeuwen daarna kwam IJsselstein in het bezit van verschillende belangrijke heren en dames. Deze veranderden stuk voor stuk dingen in de stad, wat je voornamelijk terug ziet in de architectuur. Tijdens de wandeling hoor je deze leuke informatie.
De Looierstoren
We begonnen onze wandeling in het historische centrum van de stad. Onze eerste stop was de Looierstoren. Deze toren is het enige restant van kasteel IJsselstein. Terwijl Annie het verhaal vertelde, zagen we de deur van de Looierstoren openstaan en bleek het inderdaad toegankelijk voor publiek. Dat maakte het extra leuk. De toren heeft een trap, die extra breed is omdat de dames er met hun crinoline rokken makkelijk op moesten kunnen lopen. Ik had toch de neiging om een beetje adellijk naar boven te lopen.
Bertha van Heukelom
Wat ik erg leuk vond , is dat ze de contouren van het kasteel zichtbaar hebben rondom de toren. Het geeft goed de grootte weer van het kasteel. Voor de Looierstoren staat een beeld van Bertha van Heukelom. Deze kasteelvrouwe heeft in 1297 het kasteel verdedigd tijdens de strijd tussen de Graaf van Holland en de Bisschop van Utrecht. Voor die tijd was ze een pittige en slimme tante. En heeft ze samen met haar manschappen meer dan een jaar stand gehouden in de verdediging van het kasteel.
De Sint Nicolaaskerk
Langs het water lopen we richting de Sint Nicolaaskerk. Deze kerk is van oorsprong een katholieke kerk, maar nu in gebruik als Hervormde kerk. Hij is in 1310 gesticht door Gijsbrecht van Amstel. De toren werd later gebouwd in 1532 in opdracht van Floris van Egmond. Maar als je naar deze toren kijkt, weet dan, dat dit niet de originele toren is. De kerk is gedurende de eeuwen heen, verschillende malen getroffen door brand en blikseminslag. De huidige torenspits staat er op sinds 1921. Na de bouw van de Sint Nicolaas basiliek, aan de andere kant van het centrum, werd de kerk de Oude Sint Nicolaaskerk genoemd.
Het Brandspuithuisje
Net buiten de IJsselpoort staat, volgens mij, het leukste gebouwtje van IJsselstein. Het is een huisje met een trapgevel en een rood pannendak. Het is gebouwd in 1622 en was in gebruik als wacht- of tolhuisje. Later werd er een brandweerspuit opgeslagen, waaraan het de naam heeft te danken. In het leuke gebouwtje is nu het kleinste restaurant van Nederland gevestigd. Kings Dish. Het staat hoog op mijn verlanglijstje om te bezoeken! Wie wil er mee??
Molen de Windotter
Langs de achteraf straatjes lopen we richting molen de Windotter. We boffen want de wieken draaien, en dat is altijd een mooi gezicht. De Windotter is een van de grootste nog werkende korenmolens van Nederland. En een uniek plaatje in IJsselstein. De molenaar maalt en zijn vrouw verkoopt in de molenwinkel de producten. Daarnaast kun je ook in de theekoepel naast de molen terecht. In deze ruimte kun je terecht voor een high-tea, maar ook voor vergaderingen of andere bijeenkomsten voor kleine groepen.
De Sint Nicolaas Basiliek van IJsselstein
Via de Molenstraat en de Sint Nicolaasstraat komen we uit bij de Sint Nicolaas Basiliek. Deze kerk is in 1887 gebouwd in neogotische stijl. Het is een driebeukige hallenkerk. Ontworpen door Alfred Tepe. Tussen 1968 en 1972 is de kerk gerestaureerd en heeft door Paus Paulus, de titel “Basilica Minor” gekregen. Dit is de hoogste eretitel voor een kerkgebouw buiten de stad Rome.
Ik ben het afgelopen jaar al eens eerder in deze basiliek geweest om een kaarsje op te steken en was vooral onder de indruk door de glas-in-loodramen. De oudste is uit 1889, de jongste uit 1972. In de laatste zie je afbeeldingen die met deze tijd te maken hebben.
Mariabeeldje de Lieve Vrouwe van Eiteren
Dat is het leuke van rond wandelen met iemand die je deze details vertelt. Net als de legende over het beeldje van de Lieve Vrouwe van Eiteren. In de 14e eeuw werd IJsselstein een bedevaartsplaats voor Maria. Volgens de legende vonden slootwerkers in Eiteren een Mariabeeldje. Het werd naar de pastoor gebracht, maar tot drie keer toe keerde het beeldje op eigen beweging terug naar Eiteren. Het originele beeldje bevindt zich nu nog in de Mariakapel van de basiliek. Elke vierde zondag in juni is er een processie, en wordt het beeldje naar de oorspronkelijke vindplaats terug gedragen.
De wandeling door IJsselstein
Ik liep de wandeling samen met Annie van Xplore-nl. Aan de website wordt gewerkt. Dus ik kan jullie nog niet hier verwijzen, maar je kunt altijd met mij contact opnemen, mocht je ook zo’n leuke wandeling willen maken. Ik vond het in ieder geval een hele leuke en leerzame introductie van IJsselstein. Binnenkort ga ik terug om de andere mooie panden van IJsselstein te ontdekken. Daarnaast heb ik al gemerkt dat ik nu meer dingen heb gezien, dan de andere keren dat ik door IJsselstein liep. Maar ook door de mooie verhalen gaat het meer leven.
Voor meer wandelingen check de website hier.
