De Mocânita: de leukste stoomtrein rijdt, wat mij betreft, in de omgeving van Sovata. We hadden een leuk en druk programma toen we in Sovata waren, en nog thuis keek ik er al naar uit om dit leuke treinreisje te gaan maken. En eigenlijk was het nog leuker dan ik had verwacht. In dit artikel ga ik je meer vertellen over deze ouderwetse stoomtrein.
Geschiedenis van de Mocânita
Het stuk spoorlijn waar de Mocânita nu op rijdt was onderdeel van de spoorlijn van Târgu Mures – Praid. Deze spoorlijn is aangelegd in 1912. Vanaf 31 januari 1915 is er gebruik gemaakt van de lijn Târgu Mures naar Praid. De afstand van deze smalspoorlijn was 85 kilometer. Er werden vracht en personen vervoerd op het traject. De spoorlijn is tussen 1988 en 1992 gerestaureerd. In 1997 werd de lijn tussen Târgu Mures en Praid afgesloten voor het treinverkeer.
De stoomtrein is in 1949 gebouwd in Polen in een serie van tien locomotieven. Twee daarvan rijden in Roemenië. De stoomtrein wordt, het woord zegt het al, door stoom aangedreven. De Mocânita rijdt op steenkool en/of hardhout. De capaciteit van de tank is 3 ton brandstof. En er is een watertank van 3 kubieke meter. De locomotief kan 35 km/u rijden en heeft een bereik van 30 kilometer.
Het treinreisje met de Mocânita
Van november 2010 tot en met augustus 2011 is het smalspoor tussen Sovata en Campu Cetâtii gerestaureerd. Vanaf die tijd wordt het treinstel gebruikt om toeristen een leuk reisje te bezorgen. De reis is een heen-en-weertje: vertrek vanuit Sovata en het keerpunt is bij Campu Cetâtii. Dat is ook een hele happening. De wagons blijven staan en de loc wordt afgekoppeld. Hij keert niet, maar wordt wel aan de andere kant aangekoppeld. Daardoor kijk je op de terugtocht tegen de voorkant aan.
De wagons van de trein zijn gebouwd tussen 1985 en 1991 en zijn ongeveer 12 meter lang. In elke wagon kunnen ongeveer 30 personen plaatsnemen. De wagons zijn open, maar bij slecht weer kunnen de plastic “ramen” naar beneden gedaan worden. Dat is dan lang zo leuk niet.
Wanneer rijdt de Mocânita?
De trein rijdt op vrijdag, zaterdag en zondag om 10.00, 13.30 en 17.00 uur. Het loket gaat om 8.00 uur open. Je kunt dan je kaartje kopen voor een van de drie ritten van die dag. Wij stonden al voor acht uur te wachten om een kaartje te kopen. Want het is wel, wie het eerst komt, het eerst maalt. Bovendien konden we nu ook een mooi plekje uitzoeken. Let wel op: er kunnen alleen aan de kassa tickets gekocht worden. Online tickets bestaan niet en zijn dus niet geldig. Even plannen wanneer je wilt gaan en bijtijds naar het loket gaan is wel slim.
Op het moment dat wij om acht uur de kaartjes gingen kopen, waren ze in de verte al druk bezig om de trein op stoom te brengen. Grote rookwolken stegen op uit de schoorsteen. Hou daar dus ook rekening mee als je aan boord stapt, mocht je hier allergisch voor zijn. Eerlijk gezegd heb ik er geen last van gehad, het waait vooral langs de wagons. En je ruikt het wel, maar hé, het hoort er ook bij natuurlijk!
Naar Campu Cetatii
En dan is daar het moment aangebroken dat we vertrekken. De fluit gaat en langzaam komt de trein op gang. We worden uitgezwaaid door iedereen op en rond het perron. Dat is trouwens het leuke van dit ritje, iedereen langs de route gaat stil staan en zwaaien. Mensen komen zelfs uit hun huis om even een hand op te steken. De chauffeurs in de vrachtwagens en auto’s voor de spoorwegovergangen toeteren en zelfs honden blaffen even vrolijk naar de Mocânita. Het is dan ook heel leuk om de trein voorbij te zien komen.
Bij het keerpunt
Na ongeveer drie kwartier zijn we bij het keerpunt in Campu Cetâtii. Daar mogen we allemaal uit de trein. De loc moet weer naar de andere kant gezet worden, en dat is leuk om te zien. Bovendien is er een klein museum waar een mooie maquette staat. Je kunt er uiteraard ook souvenirs kopen. Er zijn een paar kraampjes waar je langos of koffie en frisdrank kan kopen. En er wordt jam en Palinka verkocht.
En dan weer terug
Na een half uurtje krijgen we weer het sein om in te stappen en aanvaarden we de terugreis. Het leuke is dat je weer hele andere dingen ziet dan op de heenreis. En vliegt de tijd om, want we moeten natuurlijk ook weer zwaaien. Maar er wordt ook gezongen onder leiding van de mevrouw van de trein. Na weer drie kwartier zijn we weer in Sovata en moeten we helaas uitstappen. Wat was dit een leuk tochtje.
Even praktisch
- Tickets kosten 70 Ron voor volwassenen ( 65 plus: 60 Ron) en kinderen van 4-14 jaar: 50 Ron
- De Mocânita vertrekt vanaf het stationnetje aan de Gara Mica straat. Hier is ook het loket voor je ticket
- Loket is open om 8.00 uur voor tickets van dezelfde dag, online tickets zijn er niet
- Je kan betalen met cash of pin
- Minimaal aantal personen is 20, anders wordt het geannuleerd
- Ook het weer heeft hier invloed op, bij slecht weer rijdt de Mocânita niet
- Op mijn Instagram charliestravelsnl kun je een filmpje zien van mijn reisje
