Home » 3 Unesco Werelderfgoederen in Azië

3 Unesco Werelderfgoederen in Azië

door Charlotte

Op Facebook, zie je wel eens van die lijstjes voorbij komen, bijvoorbeeld met de vraag: In hoeveel plaatsen ben je al geweest? Vervolgens komt er dan een lijstje met steden of plekken ter wereld en het doel is natuurlijk dat je dan zoveel mogelijk kruisjes kunt zetten. En whiehooo wie de meeste kruisjes heeft is de winnaar. Ik betrap me er meestal wel op dat ik toch even ga kijken hoe hoog ik scoor. Vandaag kwam ik op de site van Unesco Werelderfgoed. Deze Unesco werelderfgoederen zijn te vinden in 167 landen en bestaan uit  869 culturele, 213 natuurlijke en 39 hybride sites. Het ultieme lijstje om af te gaan vinken. Al denk ik dat ik daar niet genoeg vakantiedagen voor heb, en helaas is er ook nog een soort van rondwarend virus. Een kleine selectie van deze 3 in Azië, waar ik gelukkig al ben geweest, wil ik nu met jullie delen.

1. Prambanan

prambanan
De Pramaban op Oost Java

Het grootste Javaanse Hindoe complex heet de Prambanan. Dit tempelcomplex bevindt zich op Oost Java. En is ongeveer 850 n Chr. gebouwd. Kort daarna werd het verlaten en begon het verval. Pas in 1893 zijn ze begonnen met uitgraven en tot op heden is nog steeds niet alles gereed.

Het complex heeft drie hoofdtempels. De grootste is 47 meter hoog en gewijd aan Shiva. De andere twee aan Vishnu en Brahma. Maar er zijn ook kleinere tempels die gewijd zijn aan bijvoorbeeld Shiva’s stier Nandi of Vishnu’s Adelaar Garuda. Op het buitenplein liggen de ruïnes van 224 kleine heiligdommen. die ongeveer 14 meter hoog geweest moeten zijn, helaas zijn die nog niet gerestaureerd door een gebrek aan materialen. De reliëfs verbeelden het epos van Ramayana. De Prambanan is toegevoegd aan de Unesco Werelderfgoedlijst in 1991.

Wanneer was ik er

In 2014 was ik op groepsreis in Indonesië. Nadat we eerst de Borobudur hadden bezocht kwamen we later die week bij de Prambanan. Als klein kind was ik altijd al geïnteresseerd in Indonesië door alle verhalen van mijn Vader over zijn tijd in Nederlands Indië en stond de Borobudur hoog op mijn verlanglijstje.

verplichte sarong
Iedereen moet verplicht een sarong dragen

Achteraf vond ik de Prambanan tempel veel mooier. Waar de Borobudur heel massief oogt, is de Prambanan veel sierlijker. In 2006 is er op Java een aardbeving geweest en is het complex zwaar beschadigd. Het is toen een tijd gesloten geweest, maar gelukkig konden wij het wel bezoeken. Toen ik er was waren ze nog druk bezig met het herstellen van de tempels die onder het roet zaten van een eerdere vulkaanuitbarsting.

hoofdtempel
De schoonmakers moeten geen hoogtevrees hebben. Volg dat blauwe draadje op de rechter tempel….

2. Komodo Islands

Tussen Sumbawa en Flores in Indonesië ligt het Nationaal Park Komodo. Het bestaat uit drie eilanden, Komodo, Rinca en Flores. Op deze eilanden leeft de Komodovaraan en daardoor worden de eilanden ook wel de drakeneilanden genoemd. De komodovaraan is de grootste hagedis ter wereld en kan wel tot drie meter lang worden. Het is ook een van de weinige dieren die gevaarlijk zijn voor de mens.

Het speeksel van de varaan bevat een soort antistollingsmiddel, dus als je door hem wordt gebeten bloed je uiteindelijk dood. Mocht je toch ontsnappen en verderop ter aarde storten, speurt hij je door zijn goede reukzin wel op. In 1974 is een Zwitserse baron verdwenen in het gebied en zijn alleen zijn hoed, camera en bebloede schoen terug gevonden. Hij was waarschijnlijk een lekkere delicatesse. Het Nationaal Park is in 1986 op de Unesco Werelderfgoederen lijst gekomen.

Wanneer was ik er

In 2009 was ik op rondreis in Indonesië over de Sunda eilanden. In deze reis leerde ik ook Simone van Papertravels kennen. We hadden een hele leuke tweedaagse boottocht waarbij we ook Rinca aandeden. We overnachtten ook op de boot. Ik lag op het dek en probeerde te slapen, maar dat was lastig omdat ik alleen op een dun dekentje lag. In ene begon de boot enorm te wiebelen. Geen idee waar dat vandaan kwam. Maar in de loop van de volgende dag bleek dat er een heftige aardbeving in de buurt van Java was geweest en dat had de deining veroorzaakt. Waarschijnlijk dezelfde aardbeving die de Prambanan zo smerig heeft gemaakt, dat ze de roetdeeltjes nog steeds moesten verwijderen in 2014

boot komodo
Op weg naar het eiland Rinca

Vanaf de boot werden we met kleine bootjes naar Rinca gevaren waar we onder begeleiding van een ranger een mooie en ook spannende wandeling maakten. Spannend, want er werd wel gezegd dat de dieren gevaarlijk zijn, maar het enige wat de ranger bij zich had om ons te beschermen, was een speciale stok. Dat gaf niet echt een veilig gevoel. Gelukkig kan ik dit verhaal nog typen, dus het is allemaal meegevallen. En de varaan die redelijk dichtbij uit de bosjes kwam, rende gelukkig de andere kant op.

rinca
Uitzicht op de boot in de baai

3. De Chinese Muur

In China is een van de bekendste projecten wel de Chinese Muur. Dit bouwwerk bestaat sinds de Ming dynastie (1368-1644) en is het langste verdedigingswerk ter wereld. Het moest de Chinese keizers beschermen tegen de vijandige nomadische ruitervolken. Het heeft samen met alle natuurlijke grenzen een totale lengte van bijna 22.000 kilometer. Door de eeuwen heen zijn er meer dan duizend uitkijkposten en torens gebouwd.

unesco werelderfgoederen
Gelukkig een gat in de bewolking

De muur is gemiddeld 7 tot 8 meter hoog. Onderaan is de muur 6,5 meter en bovenaan 5 meter breed. En er hebben meer dan een miljoen mensen aan deze uitdaging gewerkt. De muur bestaat voornamelijk uit baksteen, stevig gemetseld met kalksteencement. En waar geen stenen beschikbaar waren werd er gewerkt met aarde die op een bepaalde manier werd bewerkt, zodat het zo sterk als steen werd. Er groeit zelfs geen onkruid, dus heel bijzonder. De Chinese Muur kwam in 1987 op de lijst van Unesco Werelderfgoederen. En is in 2007 verkozen tot een van de Zeven Nieuwe Wereldwonderen.

Wanneer was ik er

Tijdens mijn reis in 2005 door China, Tibet en Nepal begonnen we in Beijing. En daar hoorde ook een uitstapje naar de Chinese Muur bij. In de dagen daarvoor bleek dat het weer ons waarschijnlijk parten zou gaan spelen, want het regende al dagenlang. Toen we in alle vroegte opstonden om richting de Muur te vertrekken was het weliswaar droog, maar de bewolking was zo dicht dat we ons zorgen maakten. Het was sowieso wel een bijzondere ervaring. Wetende dat je op een bijzonder bouwwerk loopt en er weinig van ziet.

Je wil de wolken wel wegduwen, maar het enige wat je kan doen is het accepteren. Ik heb bewondering voor de oudere Chinese mensen die je tijdens de best wel steile klim gezelschap houden en je van alles proberen te verkopen. Voornamelijk ansichtkaarten. Maar toen het begon te regenen kwamen uit de tas de paraplu’s en regenjasjes tevoorschijn en werden de kaarten weggestopt. Hilarisch. Wat voor mij heel bijzonder was, is dat we aan het einde van de dag uit eten gingen en ik samen kon eten met mijn neef en zijn vriendin, die toevalligerwijs ook net in Beijing waren. Dat je elkaar op 4000 kilometer van huis even smst en zegt zullen we samen een hapje doen.

fons en ik
Proosten samen met Fons

Ik vind het eigenlijk leuk om zo’n lijstje te maken met de Unesco werelderfgoederen, die ik al heb bezichtigd. Dus wees gewaarschuwd, er komen er nog meer. Wil je meer lezen over mijn groepsreizen, klik dan hier.

Sharing is caring!

You may also like

2 comments

Jolanda 31 juli 2021 - 4:12 pm

Ik krijg gelijk heimwee naar Azië van je verhaal.

Reply
Charlotte 31 juli 2021 - 4:21 pm

Dat had ik ook met het maken.

Reply

Laat een comment achter