Als je vanuit Utrecht de A2 neemt richting Den Bosch, kom je vlak voor de Martinus Nijhoffbrug over de Waal, afslag 16, Waardenburg tegen. Deze afslag wordt, denk ik, over het algemeen genomen door bestemmingsverkeer. Maar mocht je zin hebben in een kleine maar leuke wandeling van ongeveer 4 kilometer dan raad ik je aan om deze eens te nemen. De wandeling Rondje Tuil start midden in het kleine dorp Tuil langs de Waal.
Tuil
Tuil is een dorp met zo’n 1000 inwoners. Het ligt in de provincie Gelderland. Het dorp bestond waarschijnlijk al in de tiende eeuw, wat blijkt uit opgravingen van aardewerk uit die periode. Men bewoonde voornamelijk de hoger gelegen gedeelten, en had er ook last van verschillende dijkdoorbraken, door de eeuwen heen. Tot 1933 was Tuil de plek waar reizigers de Waal over konden steken naar Zaltbommel. Na de bouw van de verkeersbrug werd Tuil onbelangrijk en werden er zelfs huizen afgebroken om de rivier te verleggen voor de bouw van de spoorbrug in 1866. Nu is het weer een klein dorp met voornamelijk tuinbouw in de naaste omgeving.
De wandeling naar de Tuilse Put
De route van Rondje Tuil start bij de kerk midden in het dorp. Daar kun je ook de auto neerzetten. De route is twee kanten op te lopen, maar wij gingen linksom. Vanaf de kerk over de Melssinghdreef. Je loopt dan wel over de weg, maar het is er niet druk, zeker niet toen wij er liepen, aan het begin van de avond. Halverwege neem je het graspad langs de weg en daar vond Casper het een goed idee om even met de bal te spelen.
Wiel de Est
Honden mogen mee op deze wandeling, maar omdat de wandeling ook over privéterrein gaat, moeten ze daar aan de lijn. Dit is als je van de Bouwing na de hortensiakwekerij linksaf slaat. Je loopt dan tot aan wiel de Est. Een wiel is een waterplas die is overgebleven na een dijkdoorbraak. Door de kracht van het water ontstond er een gat, omdat water, zand en grint werd weggespoeld. Na de doorbraak bleef er water in het gat staan en moest er om het wiel een nieuw stuk dijk aangelegd worden. Rondom Tuil liggen drie van deze wielen. En de Est is de grootste.
Vervolg van het pad
Het pad loopt tussen de bomen door naar een strook langs een watertje. Ik vind het bijzonder dat je met een paar stappen in een heel ander gebied loopt. Hier zie je echt het polderlandschap en kijk je uit over het riet. Toen wij er liepen was een gedeelte van het pad al gemaaid, maar op een ander stuk moesten we ons echt door het riet heen worstelen. Extra leuk, want vroeger ging ik met mijn Opa ook zo door de polder in Ankeveen.
Rustpunt rondje Tuil
Nou is de wandeling niet heel ver, ongeveer 4 kilometer. Maar ook dan is het lekker dat je hier en daar even kunt gaan zitten om van de omgeving te genieten. En wie weet heb je wel iets te eten of te drinken mee genomen. Tijdens het Rondje Tuil kom je op verschillende plekken bankjes tegen, maar je kunt ook op een kleedje bij de put gaan zitten.
Verder naar de Tuilse Put
Na een kleine pauze vervolgen we onze weg richting de Tuilse Put. We moeten een klein bruggetje over en komen in een bosrijk gebied. Dat de zon daar niet komt blijkt wel aan de vele paddenstoelen die we er al tegen komen. En het is weer een heel andere omgeving. Als verrassing komen we dan het bos uit en bij de Tuilse Put. Dit is een zandwinningsput. Het zand werd gebruikt bij de aanleg van de provinciale weg in de jaren zestig. De toplaag werd gebruikt voor de huidige verhoging rondom de put en is door Staatsbosbeheer beplant en in beheer.
Het lijkt aantrekkelijk om er een verfrissende duik in te nemen met warm weer, maar vanwege de vervuiling op de bodem van afval is dat niet verantwoord. Al trok Casper zich daar niks van aan. Die ging net zo makkelijk het water in om de stok op te halen. Je kunt wel langs de put lopen en genieten van de mooie doorkijkjes.
Weer terug richting Tuil
Langs de Tuilse put kom je weer bij de Bouwing. Deze weg steek je over en dan loop je op een pad door het weiland. Daarna weer een bruggetje over en rechtsaf de St Antoniestraat terug richting Tuil. Via deze straat kom je weer in het dorp waar je nog een slingertje kunt maken langs een paar borden met informatie over het verleden van Tuil.
Bij de kerk aangekomen kun je linksaf de dijk op lopen. Daar kun je een stuk langs de Waal lopen als je dat wil, maar je kunt er in ieder geval genieten van het uitzicht op Zaltbommel en de Martinus Nijhoffbrug die zo karakteristiek is in deze omgeving.
Even praktisch voor Rondje Tuil
- Het Rondje Tuil is ongeveer 4 kilometer en kan langer zijn, als je ook nog langs de Waal gaat wandelen.
- Honden mogen mee, mits aangelijnd op sommige stukken.
- Zorg voor goede schoenen, als het geregend heeft, kan het erg zompig en modderig zijn op het Rondje Tuil
- Er is geen horeca in Tuil, dus neem zelf eten en drinken mee
Ben je geïnteresseerd in meer wandelingen, check dan hier.
