Het moet haast wel dat ik in een vorig leven op een kasteel heb gewoond, want ik voel mij altijd thuis als ik door een kasteel loop. Gelukkig heb ik kasteel de Haar in mijn achtertuin en ga ik graag een kijkje nemen in verschillende kastelen. Toen Pia en ik laatst onderweg waren naar Apeldoorn en ik zag dat we langs kasteel Doorwerth kwamen, leek het mij een goed idee om daar op z’n minst een stop te maken.
Kasteel Doorwerth
Het kasteel ligt op de Doorwerthsche Waarden langs de rivier de Nederrijn in de driehoek tussen Renkum, Heteren en Doorwerth. Het ligt vlak bij de A50, dus is goed te bereiken. Helaas hadden we maar een paar uurtjes de tijd om er te gaan kijken, maar ik kan je nu al vertellen dat ik er graag nog een keer terug ga. Niet alleen om door het kasteel te lopen, maar ook om er een mooie wandeling in de omgeving te maken.
Geschiedenis van het kasteel
Rond 1260 bouwden ze in het gebied een houten toren om tol te heffen. Deze toren is in brand gestoken om de roofzuchtige praktijken van de eigenaar, Berend van Dorenweerd, in te dammen. De stenen woontoren inclusief gracht werd twintig jaar later gebouwd. Tijdens de volgende eeuwen zijn er steeds nieuwe vleugels en gebouwen bijgebouwd. In 1560 werd er een geheel gemaakt van alle gebouwen. Ter ere van de Unie van Utrecht is rond 1579 de prachtige grote acacia op de binnenplaats geplant. Hij moet een beetje ondersteund, maar staat er dus al ruim vierhonderd jaar.
Om te voorkomen dat de onderste verdiepingen in de winter onder water kwamen te staan, is er rondom een dijk aangelegd. Daarnaast ontstond er een polder en een grote tuin. Kastelen waren in die tijd niet zozeer om te verdedigen, maar wel om gasten te ontvangen en te vermaken. In de jaren die daarop volgden waren er verschillende eigenaren die plunderingen, oorlog en brandstichting voor hun kiezen kregen, maar het kasteel hield stand.
Charlotte Sophie van Aldenburg
Charlotte Sophie is de bekendste bewoonster van Doorwerth. Ze was een goede schrijfster en schreef zelfs brieven met Voltaire, de bekende Franse schrijver. Op haar 18e is ze uitgehuwelijkt aan Willem Bentinck. Het echtpaar krijgt twee zonen, maar echt gelukkig zijn ze niet en ze scheiden na zeven jaar van tafel en bed.
Voor die tijd, was Charlotte Sophie een vooruitstrevende vrouw: eigenzinnig en onafhankelijk, feministisch maar ook impulsief. Reizen deed ze graag ( het zit in de naam ) en ze had hechte vriendschappen met de adel. De twee zonen sterven jong en Willem schuift vervolgens de schuld naar hun moeder. Om haar bezittingen weer terug te krijgen heeft ze veel strijd gehad. Na wat omzwervingen komt ze terug op het kasteel en ze probeert tot aan haar dood in 1800, het kasteel te herstellen.
De laatste bewoners
Het kasteel is in 1837 gekocht door Baron van Brakell. Daarna is het verbouwd en bewoond door zijn gezin met 9 kinderen. Ze organiseerden veel jachtpartijen en ontvingen veel mensen. Bovendien zorgde de baron voor aanleg van de omgeving van het kasteel. Stichting de Doorwerth kocht in 1909 het kasteel. Door toedoen van Adolph Hoefner kwam er een artilleriemuseum. Het kasteel is in 1944 verwoest. De geallieerden staken de munitievoorraden van de Duitsers, die in het kasteel lagen, in brand. Vanaf 1956 is begonnen met de renovatie, die zo’n 37 jaar duurde.
Rondlopen in het kasteel
Als je nu door het kasteel loopt, krijg je een goed idee hoe er in die tijd werd geleefd. In de keuken staan nog een oude oven en een fornuis en door de geluiden die je hoort lijkt het net of er nog gekookt wordt. De wapenkamer herbergt een harnas en hellebaarden en in de oude slaapvertrekken hangen schilderijen. Het hele kasteel ademt nog de sfeer van toen.
Musea en wat te doen
Als je door het kasteel rondloopt kom je de collecties van Het Jachtmuseum, het Museum Veluwezoom en de Nationale Bosbouwcollectie vanzelf tegen. Er hangen bijvoorbeeld prachtige schilderijen in enkele zalen en je wordt meegenomen door de geschiedenis van de Nederlandse jacht en bosbouw. De jachttrofeeën van de baron staan ook tentoongesteld, en die zijn best indrukwekkend. Ik vond het ook heel leuk om door alle zalen te lopen en de trappen in de toren te beklimmen. Onze tijd was wat aan de krappe kant, maar je krijgt toch een goede indruk, ook als je er alleen maar doorheen wandelt.
Kasteelcafé de Zalmen
Voor we verder gingen zijn we nog gaan lunchen bij kasteelcafé de Zalmen. We konden heerlijk buiten op het terras zitten, maar binnen is ook mogelijk. Lekker gegeten en vriendelijke mensen, daar wordt een mens toch blij van. En de mussen zorgen voor genoeg entertainment.
Via de moestuin zijn wij weer naar de auto gelopen, maar eigenlijk lonkte de mooie omgeving ook voor een wandeling of fietstocht. Op de website van Geldersch Landschap & kastelen kun je daar informatie over vinden. En denk je, ik wil wel een keer in een kasteel overnachten dan kan dat ook. Spring je mooi na het ontbijt op de fiets of in je wandelschoenen.
1 comment
Mooie wandeling en kasteel.
Hoop dat het goed met je gaat.